Het is voor advocaten best lastig om iets niet te weten, want zij worden juist betaald omdat ze wél alles weten. De risico’s van ieder standpunt, de uitspraken in vergelijkbare zaken, de opening in de wet om tóch iets voor elkaar te krijgen. 
Het niet-weten is een onnatuurlijke houding voor een advocaat. Vanaf het begin in je carrière leer je om tot de puntjes voorbereid zijn, de jurisprudentie goed te kennen en voorbereid te zijn op alle mogelijke vragen. Een leerschool waar je veel aan hebt. Toch weten de leidinggevende advocaten, de advocaat-partners, niet alles. Op één vlak gaat het vaak mis: de kennis over het team. Daar weten een hoop partners bijzonder weinig over.
De kennis over het team
Vergelijk het team eens met een zaak. Met natuurlijk de verantwoordelijkheid om een zo gunstig mogelijke uitkomst te realiseren. Dan zou je dus zeggen dat je alle feiten en omstandigheden eerst op een rijtje moet krijgen voordat je überhaupt een strategie kan bedenken. Daar gaat het al mis. De feiten en omstandigheden worden overgeslagen voordat er een ‘strategie’ wordt bedacht. En de strategie? Daar wordt vaak ook niet bij stilgestaan. Dossiers verdelen, kennis delen, inhoudelijk voor elkaar klaarstaan, maar over onderwerpen als werkcultuur, samenwerking en communicatie wordt er vaak geen woord gerept. Best bijzonder als je bedenkt wie er gebaat is bij een goedlopend, stabiel team waarin iedereen zich betrokken voelt. Als partner ben jij, samen met jouw kantoor, dus eigenlijk de client van je eigen team.
De ontbrekende informatie
Vragen als: ‘Wat speelt er binnen het team? Hoe gaat het met de individuele teamleden? Hoe kijken ze naar de samenwerking? Hoe kijken ze naar mij als leidinggevende? Hoe zien zij hun eigen carrière voor zich? Vinden ze het leuk genoeg om te blijven? Hoe gaat het met de werkdruk? Hoe is de situatie thuis? Halen ze voldoening uit hun werk?’ zijn makkelijk te stellen maar is binnen de advocatuur nog ongewoon. Het echte antwoord krijg je ook niet altijd omdat er altijd een hiërarchische verhouding zit waardoor mensen niet altijd hun kaarten op tafel leggen. Hulp van een externe partij is daarom nuttig. En ja het is spannend. Er zijn voldoende partners die liever niet de feiten en omstandigheden boven tafel willen want ‘dan moet ik er wat mee’. Absurde uitspraak, niet? Want het speelt. Of je het nou weet of niet. Als je het niet weet, hoopt het op en komt het op een explosieve manier een keer boven tafel. Van dalende prestaties tot onderlinge irritaties of grotere gevolgen. Iedereen kent vast wel een team waar de vertrekken elkaar in rap tempo opvolgde totdat er een minuscuul teampje overbleef.
Investeer in je team
Dus krijg die feiten en omstandigheden op tafel. Waarschijnlijk heb jij zelf wel iets beters te doen (‘er moet ook nog geld verdiend worden’) en ben jij druk met feiten en omstandigheden van een ander dossier. Schakel daarom hulp in, net zoals jouw cliënten jou inschakelen. Krijg boven tafel wat er speelt en laat je helpen bij het vervolg, de strategie: hoe om te gaan met deze nieuwe, maar o zo belangrijke informatie. Pas als je weet wat er speelt kun je ervoor zorgen dat alle teamleden samen het best mogelijk presteren én met een goed gevoel naar werk gaan.